paź
Ponad 2000 badań naukowych w ciągu ostatnich 70 lat!
Adaptogeny są jednymi z najlepiej przebadanych roślin na świecie (lista wybranych badań na dole strony). Wyniki większości badań były bardzo trudno dostępne lub wręcz utajnione do końca lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Wynika to stąd, iż najszerzej zakrojone badania prowadzono na terenie byłego Związku Radzieckiego, głównie w obecnej Rosji, Bułgarii i na Węgrzech.
Publikacje do wiadomości publicznej pojawiały się w rodzimych językach, co zaowocowało powolnym rozkwitem ich popularności z uwagi na brak tłumaczeń na powszechnie obowiązujący w środowiskach naukowych język angielski.
Obecnie prym badawczy nad adaptogenami wiodą ośrodki w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Niemczech i Skandynawii, potwierdzając informacje o właściwościach i działaniu tej grupy roślin.
Historia dawna
Adaptogeny znane są od tysięcy lat w natywnych kulturach wielu krajów. Szczególną popularnością i uznaniem cieszyły się w Chinach i Indiach, chociaż przez wiele wieków traktowane były tam jako święte, elitarne rośliny, przeznaczone jedynie dla władców i najwyższych urzędników państwowych.
Wszystko rozpoczęło się w 1943 roku, kiedy Rada Komisarzy Ludowych ZSRR wydała postanowienie, którego cel stanowiło znalezienie „substancji wzmacniających” dla rosyjskich żołnierzy, robotników i sportowców.
Rosyjscy naukowcy zaczęli badać różne substancje w poszukiwaniu tego „doskonałego eliksiru”. Początkowo skupiano się głównie na poszukiwaniu formuły chemicznej, jednak od lat 50-tych odkryto nowe, niezwykle obiecujące właściwości pewnej grupy roślin i zawężono do niej prace.
Przebadano wstępnie 4000 roślin, z których 12 spełniało wymagane kryteria.
Badania były na tyle obiecujące, że w latach 60-tych uruchomiono osobną jednostkę naukową w Rosyjskiej Akademii Nauk, o nazwie Instytut Fizjologii i Farmakologii Adaptacji we Władywostoku.
W Instytucie zatrudniono ponad 1200 biologów, naukowców i lekarzy pod okiem dwóch pionierów badań nad adaptogenami: Lazareva i Brekhmana. Przez ponad 20 lat intensywnej pracy opublikowano ponad 1500 badań naukowych na temat właściwości i działania różnych adaptogenów.
– adaptogeny są nietoksyczne
Nie mogą powodować negatywnych skutków ubocznych dla zdrowia fizycznego lub psychicznego. Ten element definicji został powszechnie zaakceptowany w środowisku i nie podlega dyskusji.
– adaptogeny zapewniają niespecyficzną odpowiedź organizmu na stres
Stosowanie adaptogenów pozwala na sprawne funkcjonowanie organizmu poddanego stresowi, bez pozbawiania go rezerw energii życiowej.
Przykładem przeciwnym mogą być takie substancje jak kofeina czy np. amfetamina, które też mogą pomagać w zwiększeniu adaptacji na stres, jednak w konsekwencji prowadzą do wyczerpania rezerw energii w organizmie.
– adaptogeny mają normalizujący wpływ na organizm
Oznacza to, że ten sam adaptogen może zarówno pomóc wyregulować nadczynność danego narządy u jednej osoby, jak i niedoczynność u innej. Jest to niezwykła właściwość, dlatego przez niektórych badaczy adaptogeny uznawane są za posiadające „inteligencję”.
Termin ten podkreśla najważniejszą właściwość tych niezwykłych roślin, która polega na zdolności przystosowania organizmu do niekorzystnych warunków.
Działają na organizm na poziomie komórkowym, zwiększając jego odporność na działanie stresu, zarówno psychologicznego jak i środowiskowego (np. wolne rodniki, promieniowanie, zanieczyszczenie środowiska).
Wykazują olbrzymi potencjał antyoksydacyjny.
Przeciwutleniacze zawarte w adaptogenach chronią organizm przed stresem oksydacyjnym neutralizując wolne rodniki. Dzięki temu stopniowo budują tarczę obronną organizmu oraz skutecznie powstrzymują procesy starzenia.
Systematycznie stosowane, nie tylko poprawiają ogólną kondycję i odporność ciała, ale pozwalają na szybszą regenerację organizmu i znacznie skracają czas potrzebny na odzyskanie sił po przebytej chorobie.
Przywracają równowagę organizmu pozwalając zachować zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie.
Wyjaśnienie, które jest obecnie najbardziej zaakceptowane przez naukowców mówi, że adaptogeny działają poprzez stymulowanie niespecyficznych reakcji organizmu na stres poprzez oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (tzw. oś HPA).
Różne składniki aktywne znalezione w roślinach adaptogennych stymulują układ odpornościowy poprzez układ neuroendokrynny i za pośrednictwem wielu szlaków metabolicznych.
Mają one wpływ na mózg, nerwy, gruczoły wydzielania wewnętrznego (przysadki, tarczycę, przytarczyce, nadnercza, grasicę, szyszynkę, trzustkę, jajniki i jądra) i system odpornościowy, pomagając w ponownej regulacji, normalizacji i wzmocnieniu ich funkcji.
Jak to w świecie naukowym, istnieje wiele teorii, w jaki sposób dokładnie działają adaptogeny.
Z drugiej strony, od kilku tysięcy lat, w każdym pokoleniu funkcjonują praktycy ziołowi, którzy nie zastanawiają się tak bardzo nad teoriami, ponieważ od dawna wiedzą, że adaptogeny po prostu działają i są skuteczne. Wiedzą też, że jeśli będą używać dobrej jakości roślin o odpowiednio długim wieku, przygotowywać właściwie wykonane ekstrakty z tych roślin i stosować odpowiednie dawki, odniesie to maksymalny, pożądany skutek.
W badaniach tych mierzono reakcję ludzi na funkcjonowanie w niekorzystnych warunkach, takich jak ciepło, hałas, wytężony ruch i wzrost obciążenia oraz intensywna aktywność fizyczna.
Mierzono również poprawę słuchu, uważność, wydajność i jakość pracy, zarówno w warunkach stresogennych, jak i w trakcie aktywności sportowych. Badania te wykazały pozytywne rezultaty i niemal całkowity brak skutków ubocznych.
Rezultaty tych badań były następujące:
Badanie: radzieckie drużyny olimpijskie i inne zespoły sportowe podczas treningów i zawodów.
Wynik: zwiększona wytrzymałość i regeneracja, zwiększenie poboru tlenu i lepsza wydajność.
Badanie: 1000 pracowników kopalni na Syberii.
Wynik: Częstotliwość zachorowań podczas epidemii grypy spadła o 66 procent.
Badanie: 1200 kierowców ciężarówek długodystansowych.
Wynik: Wzrost produktywności, częstotliwość zachorowań podczas epidemii grypy spadła o 30 procent.
Badanie: 14 000 pracowników fabryki samochodów.
Wynik: zmniejszenie o 30 procent objawów, takich jak zmęczenie, bezsenność i stany lękowe; zmniejszenie o 40 procent chorób serca i objawów nieprawidłowego ciśnienia tętniczego.
Badanie: 107 pacjentów przyjmujących leki na raka żołądka.
Wynik: 50 procent mniejsze uszkodzenia systemu odpornościowego, umożliwienie zmniejszenia skutecznej dawki podawanego leku o 50 procent.
Nowsze badania przeprowadzono w Japonii i Niemczech, a wyniki potwierdziły rezultaty badań rosyjskich.
W naszym sklepie możesz nabyć trzy ADAPTOGENY (REISHI, CZARODZIEJ, ASHWAGANDHA):
Lista wybranych publikacji i badań naukowych:
Gubchenko, P.P. and N.K. Fruentov. Comparative Study of the Effectiveness of Eleutherococcus and Other Plant Adaptogens as Remedies for Increasing the Work Capacity of Flight Personnel. New Data on Eleutherococcus: Proceedings of the 2nd International Symposium on Eleutherococcus (Moscow, 1984). Vladivostok. Far East Academy of Sciences of the USSR, 1986, 240.
Asano, K., T. Takakhsi, K.H. Kugo, M. Kuboyama. The Influence of Eleutherococcus on Muscle Work Capacity in Humans. New Data on Eleutherococcus: Proceedings of the 2nd International Symposium on Eleutherococcus (Moscow, 1984). Vladivostok. Far East Academy of Sciences of the USSR, 1986, 166.
Brekhman, I.I. Eleutherococcus, Leningrad: Nauka, 1968.
Schezin, A.K., V.I. Zinkovich, and L.K. Galanova. Eleutherococcus in Prevention of Influenza, Hypertonia and Ischemia in Drivers of the Bolzhsky Automobile Factory. New Data on Eleutherococcus: Proceedings of the 1st International Symposium on Eleutherococcus (Hamburg, 1980). Vladivostok. Far East Academy of Sciences of the USSR, 1981, 93.
Brekhman, I.I., I.V. Dardymov. New Substances of Plant Origin which Increase Nonspecific Resistance. Annual Review of Pharmacology, v.9.1969,
A. A. Lebedev. On the Pharmacology of Schizandra Chinensis. Materials for the Study of Ginseng and Schizandra Chinensis, Issue 3. Leningrad, 1958, 170.
Kurkin, V.A. and G.G. Zapesochnaya. Chemical Composition and Pharmacological Properties of Rhodiola Rosea. Khimiko-Garmatsevtichesky Zhurnal (Chemical Pharmaceutical Journal), 20(10). 1986. 1231-1244.
Saratikov, A.S., and E.A. Krasnov. Rhodiola Rosea is a Valuable Medicinal Plant. Tomsk, 1986, 85.
Wahlstrom, Mikael. Adaptogens: Natures Key to Well-Being. Goteborg; Skandinavisk Bok, 1987.
Blokhin, B.N. The Influence of Eleutherococcus Root and Leaf Extract on Human Work Capacity under Static and Dynamic Workloads. Eleutherococcus and Other Adaptogens from Far East Plants. Vladivostok: Siberian Department of the Academy of Sciences of the USSR. 1966, 191.
Brekhman, I.I. & Dardymov, I.V. „New substances of plant origin which increase nonspecific resistance,” Annu Rev Pharmacol, 9: 419-30, 1969.
Wichtl, M. Herbal Drugs and Phytopharmaceuticals: A Handbook for Practice on a Scientific Basis: 237. Bisset, N. Ed. Stuttgart, Germany: Medpharm Scientific Publishers, 1995.
Farnsworth, N.R., et al. „Siberian ginseng (Eleutherococcus senticosis): Current status as an adaptogen,” Econ Med Plant Res, 1: 156-215, 1985.
Ghosal, S., et al. „Immunomodulatory and CNS effects of sitoindosides IX and X, two new glycowithanolides from Withania somnifera,” Phytother Res, 3(5): 201-6, 1989.
Bhattacharya, S.K., et al. „Anti-stress activity of sitoindosides VII and VIII, new acylsterylglycosides from Withania somnifera,” Phytother Res, 1(1): 32-37, 1987.
Cyong, J. „A pharmacological study of the anti-inflammatory activity of Chinese herbs. A review,” Acupunct Electro-Ther, 7: 173-202, 1982.
Andallu, B., and B. Radhika. “Hypoglycemic, Diuretic, and Hypocholesterolemic Effect of Winter Cherry (Withania somnifera, Dunal) Root.” Indian Journal of Experimental Biology 38, no. 6 (2000): 607–9.
Arushanian, E., O. Baida, et al. “Effect of Eleutherococcus on Short-Term Memory and Visual Perception in Healthy Humans.” Eksperimental’naia i Klinicheskaia Farmakologiia 66, no. 5 (2003): 10–13.
Azizov, A., R. Fulla, and A. Chubarova. “Effects on Leuzea Tincture and Leveton on Hormonal Immunity of Athletes.” [In Russian.] Eksperimental’naia i Klinicheskaia Farmakologiia 60, no. 5 (1997): 47–48.
Barker, Jason, and Chris Meletis. “Chronic Fatigue Syndrome: Treatment from an Adaptogenic Perspective.” Townsend Letter for Doctors and Patients, February 2004: 66–68.
Brekhman, Israel. “A New Medicinal Plant of the Family Araliaceae—The Spiny Eleutherococcus.” Izv Sibir Otdel, (USSR) 9 (1960): 113–20.
Cicero, A., G. Derosa, et al. “Effects of Siberian Ginseng (Eleutherococcus senticosus maxim.) on Elderly Quality of Life: A Randomized Clinical Trial.” Archives of Gerontology and Geriatrics Supplement 9 (2004): 69–73.
De Bock, K., B. Eijnde, et al. “Acute Rhodiola rosea Intake Can Improve Endurance Exercise Performance.” International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism 14, no. 3 (2004): 298–307.
Gao, Q., G. Wu, and D. He. “Effect of Cordyceps sinensis on the Th1/Th2 Cytokines in Patients with Condyloma Acuminatum.” [In Chinese.] Zhong Yao Cai 23, no. 7 (2000): 402–4.
Gong, Z., Y. Dai, et al. “The Effect of Radix Pseudostellariae from 8 Habitats on Spleen-Deficiency and Immunologic Function.” Zhong Yao Cai 24, no. 4 (2001): 281–82.
Guan, Y., Z. Hu, and M. Hou. “Effect of Cordyceps sinensis on T-lymphocyte Subsets in Chronic Renal Failure.” [In Chinese.] Zhongguo Zhong Xi Yi Jie He Za Zhi 12, no. 6 (1992): 323, 338–39.
Ibatov, A. “The Use of a Decoction of the Rhizome of Leuzea carthamoides for Treatment of Alcoholics with Depressive States.” [In Russian.] Zhurmal Nevropatologii i Psikhiatrii Imeni 95, no. 4 (1995): 78–79.
Kuppurajan, K., S. Rajagopalan, et al. “Effect of Ashwagandha (Withania somnifera dund.) on the Process of Aging in Human Volunteers.” Journal of Research on Ayurveda and Siddha 1 (1980): 247–58.
Lai, S. W., J. H. Lin, et al. “Influence of Ganoderma lucidum on Blood Biochemistry and Immunocompetence in Horses.” American Journal of Chinese Medicine 32, no. 6 (2004): 931–40.
Panossian, Alexander, and H. Wagner. “Stimulating Effect of Adaptogens: An Overview with Particular Reference to Their Efficacy Following Single Dose Administration.” Phytotherapy Research 19 (2005): 819–38.
Panossian, Alexander, G. Wikman, and H. Wagner. “Plant Adaptogens III, Earlier and More Recent Aspects and Concepts on Their Mode of Action.” Phytomedicine 6, no. 4 (1999): 287–99.
Panossian, Alexander, A. Oganessian, et al. “Effects of Heavy Physical Exercise and Adaptogens on Nitric Oxide Content in Human Saliva.” Phytomedicine 6, no. 1 (1999): 17–26.
Rege, N., U. Thatte, and S. Dahanukar. “Adaptogenic Properties of Six Rasayana Herbs Used in Ayurvedic Medicine.” Phytotherapy Research 13, no. 4 (1999): 275–91.
Shevtsov, V., B. Zholus, et al. “A Randomized Trial of Two Different Doses of a SHR-5 Rhodiola rosea Extract Versus Placebo and Control of Capacity for Mental Work.” Phytomedicine 10, no. 2–3 (2003): 95–105.
Stansbury, Jill. “Adrenal-Thyroid-Gonadal Triad.” In Medicines from the Earth Proceedings. 125–34. Brevard, NC: Gaia Herbal Research Institute, 2005.
Wagner, H. “Immunostimulants and Adaptogens from Plants.” In Phytochemistry of Medicinal Plants, edited by John T. Arnason, Rachel Mata, and John T. Romeo. New York: Plenum Press, 1995.
Wagner, H., H. Hikino, and N. Farnsworth, eds. Economic and Medicinal Plant Research. Vol. 1. Orlando, FL: Academic Press, 1985.
Wagner, H., H. Norr, and H. Winterhoff. “Plant Adaptogens.” Phytomedicine 1, no. 1 (1994): 63–76.
Wagner, H., et al. “Drugs with Adaptogenic Effects for Strengthening the Powers of Resistance.” Zeitschrift fur Phytotherapie 13 (1992): 42–54.
Wallace, Edward. “Adaptogenic Herbs: Nature’s Solution to Stress.” Nutrition Science News, 1998.
Winston, David; Maimes, Steven (2007-03-22). Adaptogens: Herbs for Strength, Stamina, and Stress Relief . Inner Traditions/Bear & Company.
Yardley, Katolen. “The Role of Herbal Adaptogens for Human Immuno-Deficiency Virus (HIV), Cancer, and Chronic Illness.” Vancouver: Katolen Yardley, 2004.
Yuen J., and M. Gohel. “Anticancer Effects of Ganoderma lucidum: A Review of Scientific Evidence.” Nutrition and Cancer 53, no. 1 (2005): 11–17.
